به گزارش گروه اجتماعی قدس آنلاین، ماجرا این طور بود که مجری برای مثال در بلوار «استاد معین» جلوی رهگذری را می‌گرفت و از او می‌پرسید: ببخشید! شما می‌دانید استاد معین چه کسی بوده و می‌توانید درباره او کمی برای بینندگان ما حرف بزنید؟ روشن است که بیشتر مخاطبان قشر کارگر و کارمندان معمول ادارات بودند که کمتر صنمی با این مقولات داشتند، بنابراین یا می‌ایستادند و بروبر لنز دوربین تصویربردار را نگاه می‌کردند و یا پاسخ‌های پرت و پلا می‌دادند. البته گاهی هم بسیار نادر پاسخی درست.

باری با هر بار پاسخ غلط، خبرنگار با قیافه‌ای حق به جانب رو به دوربین کرده و با حسرتی مصنوعی می‌گفت: ملاحظه می‌فرمایید بینندگان عزیز! می‌بینید این بزرگان فرهنگ و ادب ما تا چه حد در دیار خویش غریبند! البته به نوبه خود بسیار بعید می‌دانم که همان خبرنگار هم اگر پیشتر متن را به دستش نداده بودند، بعید بود بزرگی چون استاد معین را بشناسد! بگذریم، هدفم از طرح این مهم آن بود تا یادآوری کنم در چنین مواقعی رسانه ملی به جای محاکمه خودش، مردم را محاکمه می‌کند؛ زیرا باید یکی میکروفن به دست گرفته و به سراغ مدیران این رسانه می‌رفت و از آن‌ها می‌پرسید؛ شما کی به من در برنامه‌های مختلف امثال استاد معین را معرفی کردید و از شاهکارهای آن‌ها گفتید که امروز دارید این درس را از من امتحان می‌گیرید؟ هر چه شما در رسانه‌تان به من یاد داده‌اید از فلان تیم فوتبال و دربی و فلان بازیگر و شادی پس از گل فلان فوتبالیست و حتی کشمکش‌های فوتبال دیگر ممالک و مشاهیر فوتبال آن‌ها از «مسی» و «رونالدو» و... گرفته تا هنرپیشه‌هایشان... ن. این‌ها را در رسانه ملی به من نشان دادید و آموختید و من هم این سلبریتی‌های قلابی وطنی و غیروطنی را خوب می‌شناسم و بر اساس آنچه شما هر روزه نشانم می‌دهید، فکر می‌کنم این‌ها آخر دانایی و عقل کل و مرجع جامع دانستنی هایند. بنابراین اگر من این گونه می‌اندیشم، مرا سرزنش نکنید! خودتان را سرزنش کنید که این نان را در کاسه من گذاشتید!

این همه را گفتم تا برسم به یک ویدئو در فضای مجازی! استاندار خوزستان رفته میان سیل‌زدگان و شک ندارم پس از ساعت‌ها کار میدانی و کمک‌رسانی و زحمت و خستگی و رنج و... در همان حال پیرمردی خطاب به او می‌گوید: چرا به سوریه می‌رسید و به ما نمی‌رسید!... و آقای استاندار جوش می‌آورد و برخورد ناخوشایندی حاکی از تهدید می‌کند. می‌پذیرم آن پیرمرد حرف بیجایی زده است، اما آقای استاندار شما که می‌دانی این حرف او نیست. او حتی نمی‌داند سوریه در کدام جهت جغرافیایی است. این پژواک جفنگیات فضای مجازی است که به جامعه می‌رسد و او هم در تاکسی و اتوبوس و خانه اقوام می‌شنود و حالا که مقابل یک مسئول فرصت یافته، تکرار می‌کند. اما در فضای مجازی چه کسی این‌ها را به خورد مردم می‌دهد. همان سلبریتی‌هایی که هر شب رسانه ملی با پول بیت‌المال به عنوان الگو به مردم و از جمله آن پیرمرد و خانواده‌اش تحمیل می‌کند. سلبریتی‌هایی که سرشان در آخور رسانه ملی و امکانات دولتی است و اما هر کجا بتوانند نیش‌هایی از نوع آنچه به زبان آن پیرمرد جاری شد را جار می‌زنند.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/